ماجراجویی و اثرات اجتماعی آن چیست؟
شاید در فضاهای مجازی با افرادی مواجه شده باشید که همواره در میان جنگلها و کوهها درحرکت هستند و کولههای سنگین را به دوش میکشند و در مناطقی شبیه کارتپستالهای زیبا عکس میگیرند و یا با انجام کارهای پرهیجان به نظر میرسد در زندگی خود تجربیات خاصی را زندگی میکنند که شگفتانگیز است و از این طریق روحیات خاصی هم پیداکردهاند. اما آیا واقعاً روحیه ماجراجویانه داشتن بر روی زندگی شخصی و فردی ما اثرگذار است؟
کریس رینالدز در مقالهای به این سؤال مهم پاسخ میدهد و معتقد است: «بسیاری از افراد دستبهکارهای پرهیجان میزنند و برخی نیز بدون این کارها نمیتوانند زندگی کنند. ماجراجویی در درون همه افراد وجود دارد و برخی بیشتر به این حس خود بها میدهند و راههای تعریف آن در افراد متفاوت است. برخی ماجراجویی را در شغل و حرفه، روابط دوستانه در مییابند و برخی نیز سفر به نقاط دور دست و دیدن مناطق خاص برایشان ماجراجویی بهحساب میآید.» درواقع میتوان گفت هیجان در درون ما بهطور غریزی وجود دارد که شامل هیجان کشف رازها، کسب تجربیات جدید، داشتن چیزهای جدید میشود. افراد ماجراجو به این احساسات خود بیشتر بهاداده و آن را در جهت انسان بهتر شدن به کار میگیرند. انسان بهتر بودن معنی و تعاریف متعددی را میتواند شامل شود اما تمرینی که افراد ماجراجو دارند این است که در مواجه با مشکلات رفتار حل مسئله داشته باشند و با کنترل احساسات خود تصمیمات منطقی و مبتنی بر واقعیات بگیرند. این تمرینها در زندگی روزمره در برابر چالشها و مسائل مختلف هم ممکن است کارآمد باشند. ماجراجویی در هر قالبی که تعریف شود رابطه بین این است که ما کی هستیم و چه کسی قرار است بشویم. فرقی ندارد که چه نوع ماجراجویی را انتخاب کنیم مهم این است که در راه ناشناختهها قدم زده و بهپیش برویم گاهی تقویت حس ماجراجویانه در ما باعث میشود به سفرهای درونی برویم و بدون ترس از اینکه ما چه صفاتی داریم با خود خودمان مواجه شویم و به کشف واقعیت جدید و ابعاد جدیدی از خود بپردازیم. برخی نیز پرش از آسمان و کوه و دره و شنا در اعماق دریاها و غارها را انتخاب میکنند و ممکن است بعد از این تجربیات و تقویت روحیه ماجراجویانه به سفرهای درونی بروند و به شناختها و رازهای هیجانانگیزی دست پیدا کنند. ماجراجویان معتقدند ما در این دنیا همانند کودکانی در شیرینی فروشی هستیم که پر از شیرینیهای هیجانانگیز است که منتظر ما هستند تا تجربهشان کنیم.
معنی شکست
برای ماجراجویان شکست به معنی توقف است و اینکه از حرکت باز بمانند و سقوط و حادثه و هر چیزی دیگر برایشان معنی شکست ندارد و باعث میشود به این فکر کنند که این راه جواب نداده است و باید از راه و روشی دیگر وارد شوند. روحیه تلاشگری در میان افراد ماجراجو بسیار قوی است. همانطور که گفته شد انواع مختلفی از ماجراجویی وجود دارد که کوچک و بزرگ هستند، گرفتن رژیم غذایی میتواند یک ماجراجویی باشد و یا حتی یک سفر کوتاه درونشهری قابلیت تعریف بهصورت یک فعالیت ماجراجویانه را دارد و البته برای بسیاری از افراد کسلکننده، آزاردهنده خواهد بود همان طور که شب خوابیدن در دل یک جنگل سرد و تاریک هم میتواند برای برخی افراد سخت ترین کار ممکن باشد و برای برخی خاطره انگیز ترین اتفاق زندگی! یک ماجراجو در هر فعالیتی که باشد باید ادامه داده و نسبت به مسیری که در پیش دارد همواره مسائل ایمنی را رعایت میکند تا از هدف خود دور نماند و به اصطلاح با متوقف شدن شکست نخورد. ماجراجویی به افراد یاد میدهد که از گام برداشتن های کوچک نترسند و در هر حوزه که دوست دارند وارد شوند. به طبیعت علاقه ای ندارید پس به سراغ کارهای دیگری بروید که این حس را در شما تقویت کند. متوقف نشوید و از تجربه کردن کارهای جدید واهمه نداشته باشید. تمام این مهارت ها بر روی زندگی اجتماعی ما اثرگذار است و آن را تحت تاثیر خود قرار میدهد.
ماجراجویی درمانی
با توجه به ویژگیهایی که ماجراجویی و تقویت این روحیه در انسان و رفتار او میگذارد محققان استرالیایی در مطالعهای موردی بر روی این مسئله کارکردهاند که نتایجش در ژورنالهای معتبر به چاپ رسیده است. این محققان برای افرادی که به روشهای روانشناسانه سنتی برای درمان اختلالات روحی – روانی پاسخ نمیدهند گزینه ماجراجویی درمانی (Adventure Therapy) را بهصورت میدانی و در قالب مطالعهای 10 هفتهای بر روی تعدادی از افراد بررسی کردهاند که نتایج آن قابلتوجه بوده است. ماجراجویی درمانی شامل انجام فعالیتهایی تجربی در محیطهای طبیعی است که بهصورت گروهی و برای پاسخ گرفتن از درمانهای روانشناختی بر روی برخی افرادی که نیاز به درمان دارند در برخی کشورها در دنیا انجام میشود. این موضوع نشان میدهد که انتظارات بسیار زیادتری را میتوان از ماجراجویی و تقویت این روحیه در افراد توقع داشت و اثبات میکند تقویت این روحیه بر روی عملکرد افراد آثار مثبتی دارد.
نویسنده: سعید ضروری – روزنامه جام جم