گفت‌وگو با سعید ضروری معلول موفق زندگی برای من پر از هیجان است
نویسنده : معصومه نوری
سعیدضروری با وجود اینکه دارای معلولیت دیستروفی است و با ویلچر برقی حرکت می‌کند، مدیر آموزشگاه مجازی زبان‌های خارجی وافل است که به گفته خود او هشتاد مترجم با آن همکاری دارند. اما فعالیت‌های او که دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش زبان انگلیسی است صرفا در حوزه آموزش زبان انگلیسی منحصر نمی‌شود. او که اهل شهر منجیل در استان گیلان است زندگی را نوعی ماجراجویی می‌داند و از جمله معلولانی است که در زندگی خود دست به ماجراجویی‌های فراوانی از جمله کایت سواری زده است. با او بیشتر آشنا می‌شویم.
آقای ضروری شنیده‌ام که در اثر بیماری دیستروفی دچار معلولیت شده‌اید. کمی‌در مورد این بیماری توضیح دهید و برای ما بگویید در چه سنی مبتلا به این بیماری شدید؟
بله این بیماری در واقع نوعی بیماری پیشرونده عضلانی است که در آن ماهیچه‌ها بتدریج ضعیف می‌شوند که انواع مختلفی دارد. من در ابتدا می‌توانستم راه بروم و بتدریج مجبور به استفاده از عصا و ویلچر شدم. در حال حاضر هم از ویلچر برقی برای تردد استفاده می‌کنم.
در مواجه شدن با یک بحران هرکس یک نوع عکس‌العمل دارد. شما در این مواقع چطور برخورد می‌کنید؟
من بارها به دلایل مختلف مجبور شده ام از صفر شروع کنم، اما همیشه سعی کرده‌ام آینده نگر باشم و کارها و فعالیت‌های روزانه‌ام را در جهت اهدافی که دارم پیش ببرم و مرحله به مرحله انجامشان دهم. در مواقعی که به بن بست می‌رسیدم چراغ امید هیچ وقت در من خاموش نمی‌شد در واقع بن بست‌هایی بودند که جامعه به من تحمیل می‌کرد مثل نامناسب بودن سیستم حمل‌ونقل و موانع شهری که فعالیت‌هایم را محدود می‌کردند.
باتوجه به شرایط خاصی که داشته‌اید مقاطع مختلف تحصیل برای شما چطور بود و از دوران تحصیل، برخورد دیگران با شما در مدرسه و محیط‌های آموزشی برای ما بگویید؟
دوران تحصیل من تا مقطع راهنمایی در شهر منجیل بود و تا دبستان مادرم هر روز من را به مدرسه می‌برد چون حمل کیف برایم سخت بود و بعد از کلاس هم به دنبالم می‌آمد و مقطع راهنمایی هم عموما با آژانس رفت و آمد می‌کردم.
سال سوم و دبیرستان هم در شهر آبیک (استان قزوین) درس خواندم و دوستانم کمک زیادی به من کردند چون دامنه حرکتی من با عصا خیلی محدود شده بود. دوستانم همیشه به من لطف داشتند و در دانشگاه این کمک‌ها خیلی محسوس‌تر بود چون با ویلچر معمولی حرکت می‌کردم. یکی از همکلاسی‌هایم به نام آقای ماشاالله تقی‌پور واقعا در این رابطه کمک حال من بود و شاید اگر ایشان وجود نداشتند دوران تحصیل سختی می‌داشتم. محیط‌های آموزشی عموما برای استفاده افرادی که محدودیت‌های حرکتی دارند مناسب نیست حتی دانشگاه‌هایی که جدید ساخته می‌شوند.
چه انگیزه‌ای باعث شد شما به سمت رشته زبان انگلیسی بروید؟ آیا علاقه عامل انتخاب این رشته بود یا عوامل دیگر؟
در دوران دبیرستان به زبان انگلیسی علاقه داشتم ولی علاقه اصلی من زیست شناسی بود ولی به دلایل مختلف نتوانستم علی‌رغم قبول شدن در رشته زیست شناسی سلولی مولکولی در این رشته ادامه تحصیل دهم و با بی‌میلی به سمت زبان انگلیسی رفتم! اینجا شرایطی بود که من باید تصمیم می‌گرفتم که در این رشته حرفی برای گفتن خواهم داشت یا نه و با جدیت از صفر شروع کردم و اهدافی را برای خودم تصور کردم و مرحله به مرحله پیش رفتم. بیشتر وقتم را صرف یادگیری مهارت‌های مختلف کامپیوتری در منزل کردم که معتقد بودم در آینده به آنها نیاز خواهم داشت. هیچ وقت بیکار نبودم و به واسطه آشنایی با دوستانی مانند محمد رضا دشتی و همسر ایشان خانم اروانه فعالیت در حوزه معلولین را نیز شروع کردم که این دو عزیز در روزهایی که باید از صفر شروع می‌کردم تاثیر زیادی در ایجاد انگیزه در من داشتند.
در خصوص فعالیت‌ها و موفقیت‌های خود بگویید و اینکه هم اکنون به چه کاری مشغول هستید؟
در حال حاضر مدیر آموزشگاه مجازی وافل هستم که خدمات مختلف زبان انگلیسی و چند زبان دیگر را ارائه می‌دهد. داشتن این وب سایت از جمله اهدافی بود که در مقطع لیسانس مقدماتش را آماده می‌کردم و امروز خوشحالم که همین وب سایت باعث شده است افراد زیادی از حرفه تخصصی خود درآمد داشته باشند، گروهی ترجمه می‌کنند، گروهی تدریس می‌کنند و مهمتر از همه افراد دارای معلولیت می‌توانند به صورت انلاین و مستقیم آموزش ببینند و نیاز به ترک منزل و حضور در آموزشگاه‌ها را نداشته باشند. همیشه به کارهایی مشغول بودم که احساس خوبی به من می‌دهند، مانند نوشتن در حوزه معلولین که بیشتر یادداشت‌ها و ترجمه‌هایم در روزنامه مردم‌سالاری چاپ شده است که دوست خوبم حمید رضا شکوهی در این رابطه نقش فعالی داشته اند. ترجمه چند جلد کتاب هم در کارنامه خودم دارم. در شرکت بازرگانی ابزار کلاسیک به عنوان مترجم بصورت دور کاری و اینترنتی کار می‌کنم.
از آموزشگاهی که هم‌اکنون مشغول به کار هستید برایمان بگویید. زبان آموزان شما بیشتر چه کسانی هستند؟
بیشتر افرادی که با ما برای آموزش تماس می‌گیرند دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته‌های مختلف هستند که در این مقطع نیاز به زبان انگلیسی را احساس کرده اند یا مدیران شرکت‌ها و موسسات بازرگانی که از طریق تماس با ما مدرس خصوصی در بخش‌های مختلف تهران یا برخی شهرستان‌ها دریافت می‌کنند.
ایرانی‌های مقیم خارج از کشور هم علاقه زیادی به آموزش آنلاین دارند که مشتری‌هایی از کشورهای استرالیا، آلمان، بلژیک، نروژ، عراق و امارات داشته‌ایم. استفاده افراد دارای معلولیت از آموزش مجازی وافل قابل توجه بوده است.
آیا کسی در این فعالیت به شما کمک می‌کند یعنی این آموزشگاه مجازی به صورت گروهی فعالیت می‌کند یا خودتان به تنهایی آن را اداره می‌کنید؟ چند نفر مدرس و دانشجو در این مجموعه فعالند؟
من به عنوان موسس و مدیر وافل با توجه به شناختی که از مدرسان و مترجمان دارم مشخص می‌کنم چه کسی برای چه کاری مناسب است و سعی می‌کنم با نظارت بر کار همکارانم در بهبود کیفیت کارها کمکشان کنم. انجام کارهایی که باعث ارتقا و بهبود فعالیت سایت شود هم خودم بر عهده دارم و گاهی دوره‌های جدید بر اساس نیاز زبان آموزان تعریف می‌کنم. بیشتر آموزش‌های آنلاین را خودم بر عهده دارم. فردی دارای معلولیت کار رسیدگی به تبلیغات وافل را برعهده دارد که در منزل این کار را انجام می‌دهد و فرد دارای معلولیت دیگری کار پشتیبانی و رسیدگی به درخواست مشتریان را انجام می‌دهد.
تعداد مترجمان وافل در حال حاضر 80 نفر هستند که از این تعداد تنها 10-15 نفر می‌توانند با تسلطی که دارند درآمد مناسبی داشته باشند و سایر همکاران کمتر فعال هستند چون تسلط لازم را ندارند و البته تعدادی هم در دارالترجمه‌ها مشغول هستند اما مورد تایید ما نیستند. در واقع سخت‌گیری زیادی در رابطه با مترجم‌ها و مدرس‌ها وجود دارد. تعداد افرادی که در سایت وافل و یوتوپیا (وبلاگ آموزش زبان انگلیسی) ثبت نام کرده‌اند در مجموع حدودا 1700 نفر هستند که براساس بررسی‌هایی که شده 25 درصد این افراد پیوسته اخبار وافل را دنبال می‌کنند و مشتری ما هستند.
فعالیت‌های ترجمه در این موسسه چگونه صورت می‌گیرد؟
باتوجه به رتبه خوب سایت و اقداماتی که انجام دادیم، مشتری‌ها از طریق اینترنت به وب سایت وافل مراجعه می‌کنند و فایل متن مورد نظر را به صورت فرمت‌های مختلف برای ما ارسال می‌کنند که از طریق ارسال فاکتور هزینه و زمان تحویل به مشتری اعلام می‌شود و در صورتی که قیمت کل کار زیر 100 هزار تومان باشد به طور کامل هزینه آن بصورت پیش پرداخت از طریق درگاه پرداخت انلاین، یا شمارت کارت بانکی موجود بر روی سایت دریافت می‌شود و در صورتی که بیشتر از این مبلغ باشد در دو مرحله دریافت می‌کنیم. به خاطر دقت در کار وافل، مشتری‌های ثابتی داریم که تبلیغ کار ما بوده‌اند. متاسفانه باتوجه به اینکه دفتر مشخصی نداریم برخی مشتری‌ها اعتماد نمی‌کنند که امیدوارم در سال جاری این مسله هم حل شود.
زندگی را چگونه می‌بینید؟
زندگی با وجود سختی‌هایی که دارد برای من پر از هیجان بوده است. من کار می‌کنم تا ماجراجویی کنم و هزینه زیادی هم بابت آن پرداخت می‌کنم و در سال‌های آینده این ماجراجویی‌ها بیشتر هم خواهد شد. زندگی برای من ساختنی است و دوست دارم از صفر تا صد اجرهای این بنا را خودم بسازم.
از کسانی برای ما بگویید که در زندگی نقش پرنگی را برای شما ایفا کردند و در موفقیت شما دخیل بوده‌اند؟
قطعا اولین شخص مادرم بوده است هرچند کنترل آدمی مثل من که بلند پروازی‌های خاصی داشته است برای او سخت بوده. همانطور که قبلا گفتم دوستی با آقای محمدرضا دشتی نقطه عطف زندگی من بوده و همواره فضاهایی را در اختیار من قرار داده‌اند تا بهتر رشد و حرکت کنم. همیشه دوستانم با در اختیار قراردادن فرصت باعث شده‌اند خودم را محک بزنم و فکر می‌کنم تا حدودی در قبول مسوولیت‌ها موفق بوده‌ام و با حمایت معنوی این افراد محکم‌تر گام برداشته ام. اگر بخواهم نام ببرم لیست طولانی خواهد بود.
انسان زمانی دچار خستگی می‌شود و این لحظه هر انسانی واکنش خاصی دارد شما در این مواقع چگونه رفتار می‌کنید؟
من چون همیشه در حال جستجو و ماجراجویی هستم کمتر این حس به سراغ من می‌آید و همیشه دنبال ایجاد تغییر و بهبود کارها هستم. اما بهترین کار برای من دور شدن از آن فضا و ایجاد فضایی بهتر است که شاید با مسافرت و رفتن به جاهای جدید این مساله رفع شود. من سال‌ها برای داشتن شرایط فعلی تلاش کرده ام و این حس رضایت خوبی در من ایجاد می‌کند.
کنجکاو هستم بدانم برای آینده چه برنامه‌هایی دارید ؟
از برنامه‌های مهم من افزایش کیفیت خروجی کارهای وافل است چه تدریس و چه ترجمه و… امیدوارم بتوانم منابع مالی مورد نیاز برای راه‌اندازی دفتر وافل را فراهم کنم. باتوجه به تجربه‌هایی که کسب کردم امیدوارم بتوانم کارهای موازی جدیدی راه‌اندازی کنم و افراد معلول بیشتری را درگیر کار کنم. در کنار کار و فعالیت‌های اجتماعی که دارم، انجام کارهای هیجان انگیز بیشتری را دنبال خواهم کرد و سعی خواهم کرد شرایط برای تجربه دیگران با شرایط جسمی مشابه فراهم شود به همین جهت وب سایت «ماجراجویان معلول ایرانی» را راه‌اندازی کرده‌ام که در مرحله تهیه محتوا است. کارها و فعالیت‌های دیگری هم خواهد بود که فعلا در مرحله ایده اولیه هستند.
عمده‌ترین مانع بر سر زندگی شما تا هم‌اکنون چه چیزهایی بوده آیا توانستید بر آنها چیره شوید و آن موانع را از سر راه خود بردارید؟
مهمترین مانع برای من جابجایی بوده است و سال‌ها تلاش کرده‌ام محدودیت‌هایم را به کمترین میزان ممکن برسانم تا بتوانم به اهدافم برسم. ایجاد استقلال حرکتی و تهیه ویلچر برقی متناسب با شرایط و فعالیت‌هایی که دارم تاثیر زیادی داشته. اما چون از ویلچر برقی برای تردد استفاده می‌کنم و این وسیله با وجود امکان تا شدن ویلچرم وزن زیادی دارد استفاده از خودروهای معمولی را برای من دشوار کرده است و به دلیل ضعف عضلانی امکان رانندگی هم ندارم هر چند در کشورهای پیشرفته دوستانی دارم که با شرایطی بدتر می‌توانند رانندگی کنند و برای این منظور از سیستم‌های هدایت دیجیتال خودرو استفاده می‌کنند. امیدوارم این مساله هم در داخل حل شود و تکنولوژی این ابزارها وارد کشور شود یا توسط متخصصان داخلی ساخته شود.
به نظر شما مهمترین مطالبات یک فرد دارای معلولیت در کشور ما چه چیزهایی می‌تواند باشد؟
تنها مطالبه‌ای که یک فرد دارای معلولیت می‌تواند داشته باشد درخواست اجرای قانون جامع حمایت از حقوق معلولین است که در سایه آن بسیاری از مشکلات قابل حل خواهند بود. من فکر می‌کنم جامعه هیچگاه برای فردی که مستقل است دلسوزی نمی‌کند.
عمده‌ترین مشکلات شهروندان معلول کشورما چیست؟
در کنار مشکلات ناشی از عدم مناسب سازی که در نتیجه قانون گریزی و عدم نظارت شهرداری‌ها صورت می‌گیرد خود معلولین ممکن است اطلاعات کافی در رابطه با نوع معلولیتی که دارند نداشته باشند و اینکه با چه کارهایی می‌توان بر مشکلات ناشی از معلولیت غلبه کرد. فکر می‌کنم باید ترس حضور در جامعه را اگر دارند کنار بگذارند و با وجود تمام سختی‌هایش وارد جامعه شوند و از برخورد‌های دیگران دلسرد نشوند و به آینده امیدوار باشند و مطمئن باشند که حضورشان در جامعه موثر است.
در آخر درخواست شما از جامعه و مسوولین چیست؟
تفاوت‌ها را بپذیریم و از مسوولیت‌های اجتماعی که داریم شانه خالی نکنیم.
منبع: مردم سالاری
